Sıcaklığın, üretim işlemi sırasında polyester DTY'nin (polyester germe deformasyon ipliği) kalitesi üzerinde birçok spesifik etkisi vardır. Aşağıda, eğirme ve germe deformasyonunun iki temel bağlantısında tezahür:
Eğirme bağlantısı
Eriyik Akışkanlık: Dönme sıcaklığı genellikle 280-290 ℃ olarak kontrol edilir. Sıcaklık çok yüksekse, polyester eriyiğinin viskozitesi aşırı ısınma nedeniyle azalacaktır ve akışkanlık çok güçlü olacaktır, bu da bükülmüş iplikleri kalınlıkta ve hatta yüzer hale getirir, bu da lifin doğrusal yoğunluğunun homojenliğini ciddi şekilde etkiler. Sıcaklık çok düşükse, eriyik viskozitesi artacak ve akışkanlık bozulacaktır, bu da dönme zorluklarına, kıllı ipliklere, kırık uçlara ve kaba fiber yüzeye neden olacak ve görünüm kalitesini etkileyecektir.
Moleküler ağırlık değişimi: Çok yüksek bir sıcaklık, polyester eriyiğinin termal bozunma reaksiyonunu hızlandırır, bu da moleküler ağırlıkta bir azalmaya ve lifin mukavemet ve aşınma direnci gibi mekanik özelliklerinde bir azalmaya neden olur. Aksine, sıcaklık çok düşükse ve polimerizasyon reaksiyonu eksikse, moleküler ağırlık dağılımı da genişleyecektir, bu da lif kalitesini de etkileyecektir.
Kristallik: Uygun eğirme sıcaklığı, fiberin başlangıç kristalliğini kontrol etmeye yardımcı olur. Sıcaklık çok yüksekse ve kristalizasyon hızı çok hızlıysa, lifin içinde daha büyük taneler oluşacak, lifi sert ve kırılgan hale getirecek ve esneklik azalacaktır. Sıcaklık çok düşükse, kristallik yetersizdir ve fiber, sonraki işlemdeki boyutsal değişikliklere eğilimlidir, bu da işlem performansını ve nihai ürünün kalitesini etkiler.
Germe deformasyon bağlantısı
Termal Ayar Etkisi: Germe deformasyon işlemi sırasında, ilk sıcak kutunun sıcaklığı genellikle 180-220 ℃'dir. Sıcaklık çok yüksekse, fiber sertleşecek ve aşırı ısı ayarı nedeniyle daha kötü hissedecektir. Ayrıca fiber renginin sarıya dönmesine neden olabilir ve rengi etkileyebilir. Sıcaklık çok düşükse, fiber moleküler zincir yetersiz hareket kabiliyetine sahiptir ve tam olarak ayarlanamaz. Kıvırma stabilitesi zayıftır ve sonraki kullanımda kaybolmak ve esnekliği azaltmak kolaydır.
Oryantasyon: Germe sıcaklığı, fiber moleküler zincirin oryantasyon derecesini etkiler. Sıcaklık çok yüksekse, moleküler zincir çok şiddetli hareket eder. Her ne kadar germe kuvvetinin etkisi altında hızlı bir şekilde yönlendirilebilse de, yönlendirilmesi de kolaydır, bu da kararsız lif yönelimi ve azalmış mukavemet ve modül ile sonuçlanır. Sıcaklık çok düşükse, moleküler zincir segmentlerinin hareket etmesi zordur ve ideal oryantasyon etkisini elde etmek zordur. Lifin mukavemet ve parlaklık gibi özellikleri de etkilenecektir.
Boyama Performansı: Uygun germe sıcaklığı, tek tip bir fiber yapının oluşturulmasına yardımcı olur ve boyanın fibere eşit olarak girmesine izin verir ve bu da iyi boyama homojenliğine neden olur. Çok yüksek veya çok düşük sıcaklık düzensiz fiber iç yapıya yol açacaktır. Örneğin, çok yüksek sıcaklık, lif kristalliğini artıracak ve boyanın kristal alana girmesini zorlaştırarak eşit olmayan boyama ile sonuçlanacaktır; Çok düşük sıcaklık, lif amorf alanın gevşek bir yapıya sahip olmasına neden olur, bu da çok yüksek bir boyama hızı ve renk hasır azalmasına neden olur.